Terwijl de regen de eerste zomerdagen wegspoelt, denk ik aan vakantie. De mailbox mag bijna dicht, de haren ongekamd en het hemd uit de broek. Ik plan louter nog de aperitief en het avondmaal en pieker enkel nog over de factor van de zonnecrème. En toch, toch laat ik het 7E-model niet achter. Stiekem blijf ik immers een nerd, ook op vakantie. De 7E-bril mag mee naast de lees- en de zonnebril, want elke reis is gewoonweg volgepropt met 7E-verwijzingen.
Dat moet je gezien hebben
Stel dat ik naar Barcelona ga. Ik vertel het een paar vrienden, en pats, daar komt het: de wijze raad. “Als je naar Barcelona gaat”, zegt die bereisde vriendin die elke maand wel ergens anders zit, “dan moet je echt naar de Sagrada Familia gaan.”
Aha, denk ik dan meteen, ik word gePRIMEd. Mijn vriendin zet een als-dan-reflex op: enlighten. Ik knik.
“Ja”, voegt haar vriendin eraan toe, “dat moet je echt wel doen. Zoals jij van Art Nouveau houdt.. Dat is echt wel iets voor jou.” Enthuse, voorwaar. Ze slaat een brug naar mijn eigen dada’s, mijn thema’s. “En heeft jouw Alan Parsons Project daar geen nummer aan gewijd?” Touché, ze raakt mijn zwakke plek. Tuurlijk ken ik het album dat helemaal aan Gaudi is opgedragen, de architect van de Sagrada. Ik begin meteen het nummer te neuriën, tot hilariteit van de rest van de groep.
“Wij zijn ook geweest”, bevestigen Karl en Mark, en Johny doet er nog een schepje bovenop: “Ik ben al twee keer geweest. Speciaal voor de Sagrada!” Kijk eens aan, glimlach ik, engage in actie. De sociale norm is gezet.
“Je bent toch zelf wel al geweest?”, vraag ik de aanstookster. “Duh”, draait ze met haar ogen. Stel je voor dat ze ’nee’ had gezegd, dan had ze haar hele opbouw onderuit gehaald. Exemplify op zijn smalst. Haar vriendin haalt meteen een kaart van de stad boven en toont me hoe ik er moet geraken. Ze geeft me zelfs de kaart met notities mee. Oké, oké, denk ik, je meent het. Point taken.
Promoción especial
Het vliegtuig landt op El Prat. Je wandelt naar de bagageband en daar al krijg je de eerste affiche te zien. ‘Sagrada Familia: entradas sin colas’. We zijn op het PAUSE-moment beland. De als-dan-reflex wordt geactiveerd, en meteen krijg ik enlighten-gewijs een reminder voor mijn neus. De vrolijke avond met de vrienden komt weer helemaal terug. Jaja, gniffel ik en ik gun de affiche een tweede blik.
Er is een promotie, lees ik er. Nog tot eind deze week is er een speciale actie waardoor ik bij een reservatie ook een gratis toegangsticket krijg tot Park Guell, ook al van diezelfde Gaudi. Encourage op het pauze-moment, het laatste duwtje. Perfect moment voor een encourage-insteek. Beter hier dan tijdens de PRIME-fase, want daar ondergraaft het de interne motivatie.
Als er nu ook nog een rechtstreekse bus van het vliegveld naar de Sagrada Familia is, dan is het helemaal rond, besef ik. Dan is ook enable voorzien op het keuzemoment zelf. Wat moet een mens nog meer?
The prove of the pudding
En ja, hoor. Ze hadden gelijk, mijn vrienden. De verwachtingen worden waargemaakt. De enthuse wordt omgezet in experience. De Sagrada Familia spreekt me heel erg aan. Wat een gebouw, wat een verbeelding, wat een vakmanschap, wat een onderneming. Het voelt niet alleen zinvol aan dat ik er ben, ook de ELVIS-vleugels van experience worden ingevuld. Het overweldigt Lichamelijk, het Verwondert esthetisch en intellectueel, het pakt me als Individu, wat ik meteen Sociaal ga delen via Instagram en Facebook met alle likes vandien. En ook Emotioneel moet ik even slikken wanneer ik Gaudi’s kantoortje zie, in de toestand waarop hij het achterliet toen hij tijdens zijn ochtendwandeling door een tram werd gegrepen. De PROVE is in the visiting.
Verankeren en doorwerken
Eenmaal thuis zetten mijn vrienden meteen door naar de PROGRAM-fase. Ben je geweest? Het was de moeite, he? Wat vond je ervan? Ik krijg de kans om de beste elementen van de ervaring te herkauwen en naar mijn hand te zetten. Natuurlijk heb ik een detail opgemerkt waarover zij het nog niet hadden, zodat ik er zelf wat kan aan toevoegen. Het gedrag wordt verankerd, en als ik weer naar Barcelona ga, loop ik zeker weer langs. Ik zal ook anderen aanmoedigen nu; mijn experience wordt de basis voor een nieuwe engage om ook anderen enthousiast te maken. En mijn vrienden bouwen er meteen ook op verder: “Wel, als dat mee viel, dan heb ik nog een tip voor je.”
Dat ik eigenlijk nog blijer ben om de toepassing van het 7E-model op die reiservaring dan om het bezoek aan de basiliek, hou ik wijselijk voor mezelf. Straks ontdekken ze nog dat ik echt een nerd ben.
Eén gedachte over “We reizen om (het 7E-model) te leren”
Reacties zijn gesloten.